Dziś, w 102-rocznicę, chcemy przybliżyć Państwu historię powstawania pierwszych oddziałów czołgowych pod biało-czerwoną.

Rozkaz Dowództwa Armii Polskiej we Francji wydany 15 marca 1919 roku nakazywał formowanie 1. Pułku Czołgów w składzie pięciu kompanii. Ich liczba odpowiadała liczbie dywizji strzelców w Armii gen. Hallera. Miejscem formowania była miejscowość uzdrowiskowa Martigny les Bains w Wogezach.

22 marca z francuskiego 505. pułku czołgów przekazano do nowo formowanej jednostki kadrę dowódczą, instruktorską i żołnierzy – ochotników francuskich oraz sprzęt. Dowódcą został oficer francuski major Jules Maré, były dowódca 505. pułku czołgów (505e Régiment d’Artillerie d’Assaut).

Pułk Czołgów był pierwszą polską jednostką wojskową wyposażoną w tą nowoczesną, na owe czasy, broń. Zapoczątkował dzieje czołgów w armii II Rzeczypospolitej. W etacie posiadał 120 czołgów Renault FT (72 z armatą 37 mm Puteaux i 48 z karabinem maszynowym 8 mm Hotchkiss), 26 samochodów ciężarowych, 13 samochodów osobowych, 5 ciągników kołowych i 2 gąsienicowe oraz 13 motocykli. W pierwszej połowie czerwca jako jeden z ostatnich bojowych oddziałów Armii gen. Hallera został przewieziony transportami kolejowymi do Polski. W pułku było 45 oficerów, 112 podoficerów – w większości Francuzów (76 % oficerów i 52 % podoficerów) oraz 648 szeregowców. Jednym z pierwszych w pułku oficerów narodowości polskiej był późniejszy jego dowódca kpt. Bogumił Skibniewski.

(fi)