Udział 1. Batalionu Pancernego w uroczystościach 26 maja 1938 roku
na Polach Mokotowskich w Warszawie.

Minister Spraw Wojskowych gen. dyw. Tadeusz Kasprzycki w imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej wręczył sztandary dowódcom jednostek pancernych z całej Polski oraz dowódcom jednostek artylerii z okręgów korpusów z siedzibami w Warszawie i Łodzi. Wręczenie odbyło się 26 maja 1938 roku na Polu Mokotowskim w Warszawie. Dowódcą  uroczystości był gen. bryg. Henryk Krok-Paszkowski (zastępca dowódcy OK nr I Warszawa). Delegacjami jednostek pancernych dowodził płk Józef Koczwara – dowódca 1. Grupy Pancernej. W uroczystości uczestniczyła delegacja poznańskiego batalionu w następującym składzie: ppłk Rudolf  Kostecki – dowódca batalionu, mjr Adam Golcz – I zastępca dowódcy batalionu, kpt. Lucjan Szczepankowski – adiutant batalionu, kpt. Stanisław Spodenkiewicz – dowódca szwadronu pancernego, por. Wacław Chłopik z kompanii szkolnej, st. sierż. Antoni Jach z 1. kompanii czołgów, kpr. Marian Szymczak z szwadronu pancernego, strz. Józef Grodzki z 2. kompanii czołgów oraz poczet sztandarowy w składzie: por. Konrad Siekierski z 2. kompanii czołgów, chor. Ignacy Gruchot z 1. kompanii czołgów, st. sierż. Franciszek Frankowski z kompanii szkolnej i st. sierż. Franciszek Robak z kompanii gospodarczej. Do Warszawy wyjechali również wybrani członkowie komitetu honorowego i wykonawczego fundacji oraz rodzice chrzestni sztandaru, a także reprezentacyjna sztafeta samochodowa członków Automobilklubu Wielkopolski. Po mszy św. i poświęceniu sztandarów przez biskupa polowego nastąpiła ceremonia wbijania gwoździ pamiątkowych. Do stołu, na którym spoczywał sztandar, przy którym stali: adiutant batalionu z jednej strony, przewodniczący komitetu fundującego sztandar i para rodziców chrzestnych ze strony przeciwnej, podchodziły kolejno osoby uprawnione do wbijania gwoździ i po dokonaniu tej czynności wpisywały się do Księgi Pamiątkowej Batalionu.

Złoty gwóźdź w Imię Trójcy Przenajświętszej wbił biskup polowy, kolejne trzy gwoździe (srebrne) w imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej, marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego i swoim minister Spraw Wojskowych gen. dyw. Tadeusz Kasprzycki. Następnie gwoździe wbijali: inspektor armii gen. dyw. Tadeusz Piskor, dowódca Okręgu Korpusu nr VII gen. bryg. Edmund Knoll-Kownacki, dowódca Broni Pancernych gen. bryg. Stanisław Kozicki, dowódca 1. Grupy Pancernej płk Józef Koczwara, wojewoda poznański Artur Maruszewski, starosta grodzki mgr Ignacy Głodowski i przewodniczący Komitetu Fundacyjnego Sztandaru płk Erwin Więckowski. Ze stanu osobowego 1. Batalionu Pancernego podobnego zaszczytu dostąpili: dowódca batalionu ppłk Rudolf Kostecki, oficer sztabowy zastępca dowódcy mjr Adam Golcz, oficer starszy kpt. Stanisław Spodenkiewicz, podoficer st. sierż. Antoni Jach i strzelec Józef Grodzki. Następnie biskup polowy przekazał sztandar poznańskiego batalionu pancernego przewodniczącemu komitetu fundacyjnego, który oddał go w ręce I pary rodziców chrzestnych. Rodzice chrzestni przekazali sztandar ministrowi Spraw Wojskowych gen. dyw. Tadeuszowi Kasprzyckiemu. Nastąpił najbardziej podniosły moment – dowódca batalionu, ppłk Rudolf Kostecki, klęcząc złożył ślubowanie Przysięgam na wierność, po czym minister wręczył mu sztandar w imieniu Prezydenta Rzeczpospolitej. Od tej chwili sztandar stał się własnością i najdroższą pamiątką 1. Batalionu Pancernego. Dowódca batalionu niosąc sztandar udał się do pocztu sztandarowego i oddał go pod opiekę sztandarowemu.

Uroczystości na Polach Mokotowskich zakończyła defilada pocztów sztandarowych w szyku pieszym oraz oddziałów broni pancernej na czołgach i samochodach pancernych.

Następnie poczty sztandarowe (także na sprzęcie bojowym) udały się do Belwederu, gdzie oddały hołd duchowi Marszałka Piłsudskiego. Wieniec z szarfami w barwach broni pancernej na stopniach Belwederu złożył w imieniu broni pancernej jej dowódca gen. bryg. Stanisław Kozicki. Całość ugrupowania przejechała ulicami Warszawy na plac Marszałka Józefa Piłsudskiego. Tam w blasku pochodni złożono wieniec przed Grobem Nieznanego Żołnierza. Po uroczystościach sztandary zdeponowano w Komendzie Miasta Warszawy, skąd pod opieką pocztów sztandarowych odjechały do swoich formacji.  

       Za: F. Idkowiak, Broń pancerna w garnizonie poznańskim 1919–1939, Poznań 2017